مرغ عشق

به چشم خویش دیدم من که یار دردم ندید و رفت

                            به جان خسته ی این دل کـــــه آه دل شنید ورفت

چرا یار از دل غمگین نگاهی سوی یارش نیست

                            که نقاش چهره ی ازغــم چونقش من کشیدورفت

اگر زانـــو زدم در غـــم اگر در خود شکستم من

                           که درگلزار عشق من چـومرغ عشق پریدورفت

نشستم با هزار افــــسوس به کـنج بی کسی هردم

                          که در بازار یـــکرنگی دورنـگی اوخرید و رفت

دل میرزا شکستی توبه دسـت روزگــــار خـویش

                            که آن تلخی زهر عـــشق نپرسیده چـشید و رفت

*میرزا*