مرگ عشق

شرح چـــــشــمـــان تو از صد آسمان بالا نشست

                           بر کـویر خـــــشک ایــــــن دل آن گل زیبا نشست

کاروان مــــوج اشـــــکم از دل صحرای عـــشق

                            بی حضورت مرگ عــــــشقم برلب دریا نشست

آمدی از گوشه ی چـــــــشمت مرا کـــردی نظر

                             آن نگاه نازنینت تا غـــــروب زیــــــــبا نشست

با نگاهی شـــمــع خـــــــــاموش مرا روشن نما

                             چون به عـــشق آن نــــــگاه تنهاترازتنها نشست

در نــــبودت نــــــــازنینم خنده بر لب مرده بود

                               چشم گریان در افق تنها در این صحرا نشست

میرزا از دیدار رویت بر نـــویسد ایــن غزل

                              در فراقت یاد آن تنهایت در آن شب یلدا نشست

*میرزا*