سفارش تبلیغ
صبا ویژن

ایج و شعرهای میرزا
 
قالب وبلاگ

ایج به قلم تاریخ


[ یکشنبه 98/9/10 ] [ 7:53 عصر ] [ میرزا ] [ نظرات () ]

 

                               غارت دل 

مهربان بـــــــودم ولــــی نامهربان بودی چرا

                     کاروان غــــم گـــذشت ، بی ساربان بودی چرا

با ستم آبــــاد کــــردی خـــــانه ی  ویرانه را

                      در پی غـــــارت  این  دل ، پاسبان  بودی   چرا

شادیم را مـی فـروشی غم پس انداز می کنی

                        در دفاع از عشق پـــاکم ، بی زبان بودی چرا

قایق دشمن شکستن سخت بـــود اما چه سود

                    دشمن ســـاحل نشین را ،بـــــادبان بودی چرا                   

ترک دیدار من عــــاشق اگـــر معشوقه کرد

                       گرگ تیز چشم ، انتظارو ،بی شبان بودی چرا

میرزا از دوران عشقش تجــربه کرد و بگفت 

                         بهر نادان های بی عقل ، نردبان  بودی  چرا 

======میرزا =======

 

 


[ یکشنبه 98/9/10 ] [ 6:48 عصر ] [ میرزا ] [ نظرات () ]

به عشق تو 

چو گم کردم همه 

نام و نشان خود 

ولی در عالم تنها 

شناختم من نشان تو 


[ شنبه 97/3/12 ] [ 1:36 صبح ] [ میرزا ] [ نظرات () ]

 

                                 لبخند چمن

 رفتی ولی صد خاطره از خاطراتت زنده شد

                             با خواندن هر نامه ات بر لب سکوت خنده   شد

شلاق هــــــجرانت مزن بر پیکراین خسته دل

                       این سر،که سودای توداشت بازخم دل ، افکنده شد

آن باد پــــاییزی زنـــــد سیــــلی به لبخند چمن

                           گل در فـــــــراق بلبل و بلبل چو گل ،  بازنده شد

آهنگ دل با تـــار غم بر قلب من چنگی نواخت

                        با رقص سنگین نگاه ،  مطرب خودش شرمنده شد

در دامـــــن گل میتوان گل واژه  را عاشق نمود

                           زخم زبان در عـــاشقی فصلی در آن پرونده شد  

هیچ عاشقی هر گز ندید عشق و وصال با همدگر

                  من عشق پـــاک داشتم ولی ، این سرگذشت بنده شد

میرزا اگر حـــرفی نـــــــزد آن را سپرد بر خالقش

                       با   رفتنم   از این   دیار،   او   با   دروغ ،  سازنده شد

=====میرزا =======

 1/اردیبهشت /1394

 

 


[ چهارشنبه 94/8/27 ] [ 12:45 عصر ] [ میرزا ] [ نظرات () ]

 

                                  بغض کبود

با بی وفایی همـــچو تـــو  ، تــــا کی وفا داری کنم؟

                       با اشک چشم و ســــوزدل از خــــود  پرستاری کنم

با اشک شمع بر خـــاک خــود بنـــوشته ام دیگر نیا 

                       من شمع روشن  هستم و  خـامــــوش عزاداری کنم 

این دل سخن از تو نگفت حــتی در آن  بغض کبود

                             در آرزویش ماند  و گفت با غــــصه  همکاری کنم

از دامن لیـــلــی چــــــرا مــجنون فقط آواره  مُرد

                           آواره ی لـیلـــــی شـــدن از چــــه دل افکاری کنم

شادی ز مــــن بردی ولـــی با غصه زنده مانده ام

                         بر عاشقان بنــــــوشته ام آیــــــد کـــه دلداری کنم

میرزا اگر مجنون شود از خــــــــاطر لیــلا گذشت

                           عمری به پایش سوختم وکم مانـــــده تا زاری کنم

=====میرزا =====

3/اردیبهشت /1394

 

 


[ چهارشنبه 94/8/27 ] [ 12:42 عصر ] [ میرزا ] [ نظرات () ]

                                        بی خبر

رنــــــــــگ شـب افتاده بر صــــحرای بی باران تو

                            گریه کردچـــشـــمان من از خـــنده ی هجران تو

شمع محفل اشک ریــــــــــزان در غم پروانه اش

                             صد جگر ســـــــوازده مـــی شد در پی ویران تو

در اســارت حـــــــــرفــــــی از آزادی آن دل نبود

                             چون قفس شـد خانه ات ازدست دوستداران تو

رنگ ماه بر چـــــــــهره ات تاریک نموده بی خبر

                              مات و مبهــوتم نمــــــــوده قــصه ی حــیران تو

میرزا از تنهایی خـــود می نوشت از سرنوشت

                              شد خموش چون شمع روشـــن محفل یاران تو

=====میرزا ====23/7/1394

دفتر دلتنگی پنجم


[ چهارشنبه 94/8/27 ] [ 12:29 عصر ] [ میرزا ] [ نظرات () ]

                          سجده گاه قسمت

صد بــــــار دل شــکستی ،یــک بار باورم نیست
                       عشقی زمن گرفتی ،عشقی که خاطرم نیست 

گفتی که در خیالـــت ،بشکسته دل محال است

                       با این دل شکسته،عــــقل است که یاورم نیست

دل در طـــواف عشقت ، تــــقـــــدیر مـــن رقم زد

                       در سجده گــــاه قسمت ، شکی به داورم نیست

رفتی ولی نـــــگـــاهت در قــاب دل اسیــــر است

                      گردنشسته برقاب خــــــاکی که بـــر سرم نیست

سالها نظاره کـــردم ، بــــــا چـشم بسته ی خود

                      صد بار دل شــکستی ایــن بــــــــــار آخرم نیست

میرزا ســخــــن نگوید هیچگاه به ماه خاموش

                     با دشمنان بــــــــخندم، چــــون گریه پرورم نیست

====میرزا ====1/اردیبهشت/1394


[ چهارشنبه 94/8/27 ] [ 12:23 عصر ] [ میرزا ] [ نظرات () ]

                                                 هجر

از هـجر تو من جــــانا مـیـمـیرم و بیمارم

   میمیرم از ایــن هجران نام تو به لب دارم

گاه در ســـفر هجری یا تـــرک دلم کردی

   دادی تو پــیام بــــر من گفتی ز تو بیزارم

آنروزکه دلم بــشکست دیدم که لبت خندید

     ای دل تو شــــکسته شو بنگر به لب یارم

ای صاحـــب تــنهایی درد من از تنهاست

     دریاب دمی ای یــار بـــگذر که گنهکارم

     دستی که فشردم من دیگر نـــفشارم دست

       غم را بنواز در نی من عــــــاشق نیزارم

     از درد فــــــراق تو دلـــشوره به دل دارم

      میرزا  شب وروزگـفتا نفرین به توای یارم

 


[ چهارشنبه 94/2/30 ] [ 2:6 صبح ] [ میرزا ] [ نظرات () ]

                                       سعادت         

 نام تو برشاخه ی نرگس طـراوت می دهد

                                    عطرتوبر پیرهن یوسف شــهادت می دهد

نام آن نیلوفر پیچ در گـــــره زیبنده نیست

                                     از نمادرنگ چشمت سبزه عادت می دهد

 درگلستا ن توآن عـطر وجودت ماندنیست

                                    آن نگین تاج برسر رخ ســـعادت می دهد

 کوچ بر قشلاق بنگر در بهار سبز خویش

                                    دل دهد مانند فـرهاد جــان بیادت می دهد

 با غم دل میبرد نــــیلوفری در کــــنج دل

                                      میرزا  ازیارخودش دل برحسادت می دهد  

=====میرزا =====    

         


[ چهارشنبه 94/2/30 ] [ 2:5 صبح ] [ میرزا ] [ نظرات () ]

                                              سکوت

دل بـــریدی از مـــن ودلـــبستگی از یاد رفت

                               عشق من چون شمـع روشن ودرمسیربادرفت

دشمنم چون آشنایم بود و زد خـــنجرزپشت  

                                در سکوت باید گریست ،تا آسمان فریاد رفت

من که دردفترنوشتم صد هزارنفرین به عشق 

                                 دل به درس هرگزندادی تا که آن استاد رفت

من چه گویم که مرادرقـــفــــس انداخت فلک

                             یا به دام زلف توباید مرا، یا با خود صیاد رفت

من شکستم آن غرورم تـــــا بـــه تو آموختم  

                                تا که بال و پرگرفتـــی بــــعد تو خرداد رفت

حرف  میرزا  با کلامی این چنین پایان گرفت

                             می رسیم جایی که  قبل ازما هزار  اجـداد رفت

=====میرزا ======

               

 


[ چهارشنبه 94/2/30 ] [ 2:4 صبح ] [ میرزا ] [ نظرات () ]
.: Weblog Themes By WeblogSkin :.
درباره وبلاگ

قالب اشعار وبت
از این وب ها نیز دیدن کنید
آرشیو اشعار میرزا
امکانات وب


دوستانی که امروز این اشعار را خوانده اند : 11
دوستانی که روز قبل این اشعار را مطالعه کرده اند : 6
همه عزیزانی که این اشعار را مطالعه کرده اند : 54492