|
ایج و شعرهای میرزا 
| ||
|
دل دلـــتنگ ز دست یار ، دلـــگیر ز این دریا دلـــــسیرم از این دنیا دلــــــواپسم از فردا دل شــورتورا دارد این دل نــگران توست دلــــخواه منی جانا دلـــــداری دهم دل را من دلخوشم از حرف و دریا دل بی قایق دل آزرده عشقم من و دل کنده ام ازهرجا دل روشـنیـم وصل ودل بــــسته و تــنهایم دل بردن من از تو دل خــونم از این رویا دل شاد نمیگردد دلـداری از ایـــن دلـــوار دلــنازک و دلسوزی دلــبـازی و دل تـــنها دل ساده ترازمن نیست یا دلــکشی یا دلدار دلناز منی ای دل، دل سنــگ مباش زیبا میرزا ز چه دلسردی دلخور تو مشو هرگز دل رحم اگر باشی دلـسوخته شوی اینجا =====میرزا === [ چهارشنبه 94/2/30 ] [ 2:3 صبح ] [ میرزا ]
[ نظرات () ]
سکوت دوم نمی گویم که دوستـــــم دار چـــــرا که جان فدا هستم نگاهم مات مــــبهـــــوت اســت سکوتی با ندا هستم سکوت مــــن هـــــزار داد است ز دست آشنا امروز غریبه هـــــیچ نمــــی دانـــــد کــــه من اازتوجداهستم کسی از حال و احوالم خبر داری بجــــزغم نیست چرا که داد و فریادم ، سکوتم ، بــــــی صدا هستم نوشتم نــــــامه ی بـــــختم بـــــه روی کاغذ اقبال نوشت از ســرگذشت من تو شاه ومن گدا هستم بگفت میرزا اگر دیدی پریــشان حالم و تنها بدان در اوج تنهایی دمـــی مـــن با خدا هستم ===میرزا =====
[ چهارشنبه 94/2/30 ] [ 2:3 صبح ] [ میرزا ]
[ نظرات () ]
فانوس دیگر آن روز که از یادم روی دیـــگر نکن یادی زمن قلبم گرفت دراین قفس نیست حـرف آزادی ز من فانوس شبها یت مـنم خـــــاموش شوم ره گم کنی وقتی غرورتو شکست هـیچکس ندیدشادی ز من در کوچه ی تــنـــگ دلــــم نیلوفرت خشکیده شد بردی چــــرا شـــیرین دل لـــبخند فرهادی ز من در راه سخت زنـــدگی مـــانــنـــد کوه ایستاده ام از آرزوها یم بـــــــماند آهـــــی و فریادی ز من نابود گشتم من ولی شــــادباشی خوشحال میشوم تو فکرخود بـــــاش ای عزیزنه فکربنیادی زمن با آن شـــــکــست های تو من ساختم ره پیروزیم آنچه تو نـــــابود کــرده ای بنگر چه آبادی ز من میرزا اگرجای تو بود اومی شکستت اینچنین آیــــــــا تو حاظر میشدی در دل کنی یادی ز من =====میرزا ===== [ چهارشنبه 94/2/30 ] [ 2:2 صبح ] [ میرزا ]
[ نظرات () ]
خط ناخدایی همه شب ناله کـــردم ز فـــــراق بــی وفایی که به آب دیده شویم نـــــامه هایی از جدایی دل من سنگ صبورم قدمی من از تو دورم قدمی سبک تو بردار چـو عقابی در هوایی به کدام تار زلـــفت زدی خــنجری به الفت نزنم حرفی ز خنجر که دلم شـــکسته جایی به کمان ابروانت تو کشیدی چهره ی خشم چو به هم رسانی م‍‍‍‍‍ژگان غزلی به دل سرایی بنشاندی نقش وپرچین توبه تخت آن سلیمان لب لعلت به کنارو ز صـــــدف ناله و آهیی در تمام خاطراتت حرفی از خاطر ما نیست نامه ی میرزا بنویس تو به خـط نا خدایی ===== میرزا ==== [ چهارشنبه 94/2/30 ] [ 2:1 صبح ] [ میرزا ]
[ نظرات () ]
نیلوفر در بهار زندگی آن تک گل گلرار تویی آن چراغ روشنم در لحظه ی دیدار تویی اندرون سینه ی من آتش عشق تو بود دردلم فانوس روشن ، سرور و سالار تویی مهربان و خوش مرامی نازنین خنده رو تا ابد در این دل من دلبر و دلدار تویی بهر تو آن آسمان در شب ستاره پر کند یا که آن نیلوفر پیچیده بر دیوار تویی روزگاران بر توو آن زندگی سخت بود میرزا اندر خواب آن که هست بیدار تویی ==== میرزا =====
[ چهارشنبه 94/2/30 ] [ 2:1 صبح ] [ میرزا ]
[ نظرات () ]
خندید و رفت او به جای من ز غم احوال دل پرسید و رفت من زدم آتش به جانم او مرا خاموش نکرد وقت سوختن از من و از آتشم ترسید و رفت یک زمانی در قفس بال و پرش بشکسته بود تا که آزادش بکردم بال و پر دزدید و رفت رفت و با صیاد خندید آن زمان قلبم گرفت وقتی صیاد آن سرم ازتن جداکرد دید ورفت بر لب میرزا چولبخندی به تلخی می نوشت از چه آزادش بکردم علتش نشنید و رفت ==== میرزا ====
[ چهارشنبه 94/2/30 ] [ 2:0 صبح ] [ میرزا ]
[ نظرات () ]
درد دل دلا دردم به که گویم نمی بینم کسی همدم کنم ناله به هر جایی ،کشم آهی به این دردم شنید آن بلبل و دیگر کسی آواز او نشنید به باغبان گفتم و دیدم که با نی زد سرود غم به کوه گفتم چنان نالید که ایستاده هنوز مبهوت بگفتم اندکی با شمع بدیدم که بسوخت کم کم چو دردم آسمان بشنید به شب تا صبح غرش کرد چو ابر آسمان بشنید چو بارانش گرفت نم نم بیامد موجی بر ساحل بدید طوفان غم بردل به سخره سر بکوبانید که فرقش شد جدا از هم پشیمان گشتم از حرفم دگر شرحش نخواهم داد چو میرزا لب فرو بندد به کنج بی کسی هر دم ==== میرزا ==== [ چهارشنبه 94/2/30 ] [ 1:59 صبح ] [ میرزا ]
[ نظرات () ]
آتش آتشی بر دامــنم انــــداخت که جـــان و دل بسوخت آه از آن عــــــشق گرانم که چه ارزان می فروخت زیر بارانهای اشـکم , آتش عشقش دگرخاموش شد با نـــســیـم آهــــی از دل چــشم به آن آتش بدوخت او کشـید مــــهــر و مـــحــبـــت را به آتش یکسره آخرین حـــرف جـــــدایی با هزار افسوس نسوخت بعد مـــن هــــرگـــز نــخــنــد بر آتش افروخته ات چون کـــسی آتــش زدی خاکستری را می نموخت کوچ رفتن شد چو نزدیک میرزا هست و انتظار تا بگیرد در قـــــیامت حق طـــفــلانش که سوخت ==== میرزا ====
[ چهارشنبه 94/2/30 ] [ 1:59 صبح ] [ میرزا ]
[ نظرات () ]
افسوس رنگ زرد صورتم از دست یار بی فا ست در میان گلشن و گل رنگ زرد رنگ جفاست آن طلایی رنگ چهره یادگاری از تو ماند ارمغان عشق تو زردی چو از تیر بلاست فصلی از ایام عمرم پای عشق نابود شد در جواب عشق پاکم آن دورنگی از شماست می کشم ترسیم رخ آن خاطرات تلخ عشق می خورم افسوس چرا بر چهره رنگی بد نماست شادی تو ,رفتن من در سیه چال و است و بس تا تو هستی در دلم حقا سیه چال جای ماست میرزا از این زندگی تنها بلا دید و کشید آخرش گویم که این هم مصلحتی از خداست ==== میرزا === [ چهارشنبه 94/2/30 ] [ 1:58 صبح ] [ میرزا ]
[ نظرات () ]
غزل *بی نام* برای دیدن رویت شدم آواره ای گمنام کجا باید تو را جویم پریشان حالم وبی نام تو رفتی و نگاهت نیز گرفتی از دلم راحت که ای صیاد رحمی کن به این افتاد ه ی دردام مرا زخمی است اندر دل که دارویی نمیسازد فقط زخمی ز دل دارم که بد زخمی است اندر عام مرا دیگر نمی بینی مگر اینکه تو برگردی دگر چشم انتظار ت نیست زند سیلی به نافرجام ببین میرزا چگونه دل ،کند ، نام تورا بد نام که رفتم ازکنار تو منم آن غنچه ی ناکام *میرزا *
[ چهارشنبه 94/2/30 ] [ 1:57 صبح ] [ میرزا ]
[ نظرات () ]
|
درباره وبلاگ  | |
| [ فالب وبلاگ : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] | ||
