سفارش تبلیغ
صبا ویژن

ایج و شعرهای میرزا
 
قالب وبلاگ

                                         خون جگر

چشم من در انتظار ت حلقه بر در مانده بود  

                                 گر نشیند اشک بر رخ پس دلی درمانده بود

بین من با این دلم  یک  فا صله  دیوار شد

                                  آخر هر دل شکستن  نامه ی  شرمنده  بود  

سالیانی  بس  دراز  من  خورده ام خون جگر

                                 خون  دل  خوردن  فقط  از  سادگی بنده بود  

آرزو ها یم  همه  در زیر غفلت خاک شد

                                  آنچه بیگانه زلب شد نقشی از آن خنده بود

آفرین و مرحبا  باید  به  تو  گفت  نازنین

                                  در  مقام  زندگی   میرزا  فقط   بازنده  بود

==== میرزا ====

 


[ چهارشنبه 94/2/30 ] [ 1:56 صبح ] [ میرزا ] [ نظرات () ]

                                                              زخم کینه

   گرفته این دل و حــــرف از وفا نیست

                                                       چو زخــــم کینه کــــمتر از جفا نیست

تنم  زخــــم زبــــان های  تو برداشت

                                                      دگر امــــــید بـــه درمان و شفا نیست

اگر مــــن پـــای عــشق تـــو شکستم

                                                        بدان نــــفرین من از تو جـــدا نیست

چو شبــــها بــی صــــدا گریه نمودم

                                                        کسی با گـــــریـــه هایم آشنـــا نیست

چرا از پــشــت خنجر میزنی دوست

                                                        که موج،تــــرسی برای نا خدا نیست

دل من بــــا خـــدا بــــود و چنین شد

                                                         بدان در دل دگـــر عـشق شما نیست

اگر فانوس به دست گردی پی عشق

                                                       که غیرازحــرف توحرفی زما نیست

چو میرزا طی نمود  راه شکستن

                                                        بدان خــــان آرزویش آن  گدا نیست

*میرزا*


[ چهارشنبه 94/2/30 ] [ 1:55 صبح ] [ میرزا ] [ نظرات () ]

                                کاش می شد ...

 کاش می شد با نگـــــاهی  زخم دل پنهان نمود

                             یا که  آن لبــخند  ترسیده  ز لــب  خندان نمود 

کاش می شد دیکتــه ی امشب بدون اشک گفت

                               یا که دراوج سکوت  فریاد ی از ایشان نمود

 کاش می شد عکــس  تو در قــاب دل پیدا کنم

                              یا که  در قــــاب دلــم یادی  از آن یاران نمود

کاش می شد  تار دل با چنــــگ تو آهنگ شود  

                              یا که  با حرف جدایی عـــشق من ویران نمود

کاش می شد قبــله راتعـغــیردهم در سجده گاه

                              یا که دل مرتد شمار و عـشــق تیر باران نمود

کاش می شد میرزا  ازدنیای عــشـقش  دل برد

                               یا که  با ذکر خـــدا  لعـنت به آن شیطان نمود

*میرزا*


[ چهارشنبه 94/2/30 ] [ 1:54 صبح ] [ میرزا ] [ نظرات () ]

                                تاریخ به تکرار

 اگر با تو نمی گو یم سکوت فریاد   دیدار   است                                                                                                                       

                      که مهر ورزی در این دنیا ، فراموشی   بسیار است

چورنگ آن غـروب تلخ گرفت از خون دل سرخی                                                                        

                           فـلک آواره ی دل شد سکوتم مات رخسار است

زند مهتاب لبخندش را چوامشب بر همه یکسان                                                                        

                         مشوفریاد این دل که هنوز تاریخ به تکرار است

خمار عطریاس باش ونگین انگشتری الماس                                                                                       

                       که من از کوی عشق رفتم ولی این دل گرفتار است

اگر سوگندی خوردم من بماندم پای سو گندم                                                                                                                                 

                        بدان سوگند   بشکسته   عذ ا بش   آخر کار است

اگر سوزانده ای این دل بدان سوزانده خواهی شد                                                                                       

                      که میرزا گفت غرامت   بردن از حسن طلبکار است

*میرزا*

 

 


[ چهارشنبه 94/2/30 ] [ 1:53 صبح ] [ میرزا ] [ نظرات () ]

                                     فانوس   

آن روز که از یادت روم دیگر نکن یادی ز من

                              با آنکه می دانم عزیز ، دلگیر و ناشادی ز من

فانـــــــــوس شبهایت شدم پیدا نکردی راه خود

                             حالا دگردرموج وسنگ هرگزنزن دادی ز من

در کوچـــه ی تنـــگ دلم نیلوفرت خشکیده شد

                               تا می شکستی این دلم ، نشنیدی فریادی ز من

با رفتـــنت گــــفتـــم به دل معنی ندارد عاشقی

                               شیرین من باش و ببین تیشه ی فرهادی ز من

آن راهنمای دشت دل بر ما نشان داد راه کج

                               همدستی با غم کردی و بردی تو آزادی ز من

میرزا  اگر حرفی نزد از این حکایت خسته شد

                                لعنت فرستم بر کسی که برده آن شادی زمن

*میرزا *

 


[ چهارشنبه 94/2/30 ] [ 1:52 صبح ] [ میرزا ] [ نظرات () ]

                                  سلطان صبر

تقدیم به روح پدرم شادروان عباس رنجبر(رضا خان)

چون نگین مهربانی زینتی از آسمان بودی پدر

                              داغ تو سنگـین بر ما چــون جــوان بودی پدر

با سفید پوشیدنت، مــا را ســیه پوش کرده ای

                               در ره آن صبر و طاقت ،قـــهرمان بودی پدر

آن سخنهایت هنوز در گـــوش طنین می افکند

                              چون برای مــا ،تـــو آن آرام جـــان بودی پدر

چشم من دیـــد و دلـــــم باور نکرد این رفتنت

                             میخوریم افسوس که ای کاش نزدمان بودی پدر

تا قیامت ،فصل دیـــدار، چــشم من گریان توست

                             وقتی که قــــاسم رسید تـــو نیمه جان بودی پدر

تقدیم به روح پدرم(سلطان صبر ) پدری مهربان ،دلسوز ،صبور ،شکیبا ،

*میرزا*

 


[ چهارشنبه 94/2/30 ] [ 1:51 صبح ] [ میرزا ] [ نظرات () ]

                   تقدیمی به روح شادروان جواد گنبد                          

می نویسم از گل سرخ که دلش شکسته دیدم 

   رنگی از داغ   مصیبت به رخش نشسته دیدم

می نویسم از سیاهی که به تن نموده گلبرگ 

   از فراق غنچه و گل ابر و باران خسته دیدم

می نویسم از جدایی قصه ی قسمت و تقدیر 

  نام سرنوشت و اقبال که چو بخت بسته دیدم

می نویسم از ستاره که افق نیامده سوخت 

  از همان غروب دلگیر چو به خاک خفته دیدم

می نویسم از تماشا به نگاهت زنده بودم

   خیره برقامت رعنا ساعتی گذشته دیدم

می نویسم از محبت ،گل سرخ و دست زحمت 

   در کنارغنچه بودن حرف دل نگفته دیدم

می نویسم از دل کوچ که سفر کرده به قشلاق 

من که پرواز پرستو با غمت نهفته دیدم

می نویسم از نبودن وقتی رفتی خانه ساکت

 فقط از رفتن گلبرگ پدری آشفته بودم

می نویسم از گل سرخ که فقط نامی به سنگ است

سنگی چهار گوشه و زیبا که ز خاک شکفته دیدم

می نویسم از زمانه که چنین نوشت میرزا 

 زیر گنبد کبودش چو   ، جواد، خفته دیدم

*میرزا*

                                                                                                                                                                                                     

 

 

 

                                                     

 

 

 


[ چهارشنبه 94/2/30 ] [ 1:50 صبح ] [ میرزا ] [ نظرات () ]

                                      قرار من 

چشم و دل جــــان مــنی ، روح منی ، تو یار من

                         نای من و نـــــــوای من ،مـــــوج من و گدار من

عطر گل یـــاس مـــنی در گـــل و گـــــلزار دلم

                           باغ من و صـــفای من ، جــــوی من و کنار من

ساقی هر پیـــاله ای ، مـــسـت شـــوم ز جام تو

                            صبر من و قــــــرار من ، همدم و همجوار من

نوش کـــــنم ز دســـت تو جام می از وجود تو

                            حرف من و حــــدیث من قـــول تو و قرار من

شاه شدی به قــلب من ، من شـــــده ام گدای تو

                            ساز من و صدای من ، نـــاله ی غصه دار من

شعر و غزل به نام تو، گم شده ای به شعر من

                             بیت من و بیـــان من ، مــست من و خمار من

بازی سرنوشت من ?،میرزا و سرنوشت تو

                               بخت من و سیاه من ، وای بـــه روزگار من

*میرزا*


[ چهارشنبه 94/2/30 ] [ 1:48 صبح ] [ میرزا ] [ نظرات () ]

*  پریشانی*

                                                                             او سراسیمه و نالان ، اشکباران دیدمش                                                                                            آنکه بر من ظلم کرده من فراوان دیدمش

                                                                         از همه گریان تر است این بی وفا اما چرا                                                                           

   اشک ریزان آمده چون دوستداران دیدمش

                                                                               آنکه با دعوت به جشن من نمی آمد شبی                                                                                            از   برای  دیدنم امروز شتابان دیدمش

                                                                           زیر تابوتم گرفته با دو چشم پر ز اشک                                                                                      

   با دلی آکنده از غم من پریشان دیدمش

                                                                          با دلی افسرده و غمگین نگاهم می کند                                                                                            صورتش درزیراشک حالا پشیمان دیدمش

                                                                               آنکه سالها ازسلام کردن به ماپرهیز کرد                                                                                   با خدا حافظ عزیزم ،چشم گریان دیدمش

*میرزا*


[ چهارشنبه 94/2/30 ] [ 1:47 صبح ] [ میرزا ] [ نظرات () ]

غزل         * می نویسم*

می نویسم از گـذشته از همان که نشناختم  

 که چگونه سرنـــــوشتم بـــنوشت که من گداختم

مینویسم از سـتــــــاره کـــــه چراغ آسمان است

  به شب من نــگون بـخت به کدام  سیاهی تاختم

می نویسم از شقـــایـــق که به مرگ نرگس آمد 

  در بهاری سبز و خــــرم یکسره زندگی باختم

می نویسم از حــرارت گرمی عشق و وصالی

 من بدان گرمی عشقت پی دل سوختم و ساختم

می نویسم از زمــــانی که دگر شعری نجوشید

که تن بی روحِ  میرزا  به   کمان  غم نواختم

*میرزا*

 

 


[ چهارشنبه 94/2/30 ] [ 1:45 صبح ] [ میرزا ] [ نظرات () ]
.: Weblog Themes By WeblogSkin :.
درباره وبلاگ

قالب اشعار وبت
از این وب ها نیز دیدن کنید
آرشیو اشعار میرزا
امکانات وب


دوستانی که امروز این اشعار را خوانده اند : 7
دوستانی که روز قبل این اشعار را مطالعه کرده اند : 29
همه عزیزانی که این اشعار را مطالعه کرده اند : 54539