|
ایج و شعرهای میرزا 
| ||
|
خزان در کنج لبت نامی از این مرغ گرفتار نبود میدانم خواندم از باغ و گلستان کسی بیدار نبودمیدانم نغمه ی بلبلی مست در دل باغ رخ تو پیدا بود کوچ غـــــــمگین تـو از داغ غم یارنبود میدانم شبنم و عطر بـــــــــهاری بر سر غنچه گل یار من از خود من این همه بیزار نبود میدانم شاهد عشق من امروزفریب دل کیست گــل من ازدل من شوقی به دیدارنبود میدانم بعد تو فصل خزان گشت به صحرای دلم خـــبرت از رخ زرد و تن بیمار نبود میدانم کوچه ی تنگ دلم رهگذری شاد نکرد حرف ویـــــرانی ازآن کهنه دیوارنبود میدانم میرزا از پشت بخورد خنجری از بی خبری چه بگویم کــه دگرشوقی به ایثار نبودمیدانم *میرزا* [ سه شنبه 94/2/29 ] [ 5:59 عصر ] [ میرزا ]
[ نظرات () ]
مسکین همه آرزویم این بود که رسم به عشق جانها چو قدم به ره نهادم تو شــکستی آن قدمــــها تو به تیر آن جـــفایت بزدی بر من مسکین به خداکه ناله ی درد بـــــرسد به آسمانها به خط سیاه نوشتی نامه ی قسمت و تقدیر مات و مــبهوت تـو ماندم در میان آرزوها دشمن دل همه یار است که شده قاتل جانم که صدای وا مصیبت بزنی به کهکشانها حرفی از دامن نرگس بزند بر دل میرزا که رسید به استخوانم جورو ظلمت بیکرانها [ سه شنبه 94/2/29 ] [ 5:58 عصر ] [ میرزا ]
[ نظرات () ]
دشمن تو بودی یار و غمخوارم ولی امروز شدی دشمن چرا خنجر کشـــــی از پشت بزن از روبرو بر من دلم در قید دنــــــیا نیسـت تو بشکن این دل تــنها که عـــشقت مـــرده دراحساس سیاهی جامه این تن بیاد آن شب مهتاب که عشق پــــیوند دل میزد مـــحبت که فــــرو بــنشست چـو کـــینه میزند دامن قبیله فکر کوچ آمد من و دل مانده در قشلاق چو پـــیونـــدی مــــیــان مــاست مثال آتش و خرمن زمیرزا تو بگیر احوال که امروزش چگونه رفت که بی تــو لحظه ای بودن حرام است زندگی بر من *میرزا* [ سه شنبه 94/2/29 ] [ 5:57 عصر ] [ میرزا ]
[ نظرات () ]
نفرین زمان تو را دعوت به دل کردم ،چرا که روح و جان بودی چو چشمم دید جمـال تو ســــروده بر زبان بودی لبانم نام تو می گفت چـو گــــوشم شوق گفتارت که پا فرمـــــــانبر دل بــــــود خیالم آسمان بودی نه فرمان میدهد عــــقلم نه دســــتم میرسد جایی نوشتم نازنــــین من، تــــــــــو عشق دیگران بودی سر و گــــردن نهادم کج به پیش خانه ی دشمن زمانی عــــاشقت بودم ،تو مــــــــعشوق فلان بودی تن رنجور من دیگر نمــــــــی آید بـــه درگاهت بدان از چـــــشم دل رفـتی ،تو با من آنچنان بودی من افتادم به دام تو ،تـو افــــتادی ز چــــشمانم برای پـاکی عـشقم ،تـــــو نــــــفرین زمان بودی کجا باید رود میرزا ز دســــت بی وفای مهر چنین بـــودم چنان بودی همین بودم همان بودی *میرزا* [ سه شنبه 94/2/29 ] [ 5:56 عصر ] [ میرزا ]
[ نظرات () ]
مرغ عشق به چشم خویش دیدم من که یار دردم ندید و رفت به جان خسته ی این دل کـــــه آه دل شنید ورفت چرا یار از دل غمگین نگاهی سوی یارش نیست که نقاش چهره ی ازغــم چونقش من کشیدورفت اگر زانـــو زدم در غـــم اگر در خود شکستم من که درگلزار عشق من چـومرغ عشق پریدورفت نشستم با هزار افــــسوس به کـنج بی کسی هردم که در بازار یـــکرنگی دورنـگی اوخرید و رفت دل میرزا شکستی توبه دسـت روزگــــار خـویش که آن تلخی زهر عـــشق نپرسیده چـشید و رفت *میرزا* [ سه شنبه 94/2/29 ] [ 5:54 عصر ] [ میرزا ]
[ نظرات () ]
آشفته آتشی بر جان مــــــن زد آن نـــگاه مـــست یار کی فراموش می شـــود این خـاطرات ماندگار بر دل و بر جــان من آتــــش زدی با هر نگاه شعله انداختی به جـــــانم بــا رخـت زیبا نگار این دلم با زلف تو آشـــــــــفته شد در بند تاب کی تــوان بـار دیگر دل را کـــشم در زیر بار دل گــــرفته در غروبی از خـــودم تــا بیکران طاقت حــرفش ندارم می کَشم خود را بـه دار میرزا از دنیای بی مهری یارش رفتنی است می نویـــسد صد هزار نفرین به توای روزگار *میرزا* [ سه شنبه 94/2/29 ] [ 5:52 عصر ] [ میرزا ]
[ نظرات () ]
نفرت امروز که دلگیرم زتــــــو ،دلـــتــــنـگ فردا میشوم بیزاری از من مـــــیروم مــــجنون لــیلا میشوم من عاشق تو گـــــشتم و تو دشــــمن این دل شدی باشد کــه دیگر بــعد از این چون اشک رویا میشوم بنگر که دردت تا کـــجـــا ریــــشه زده بـر جــان من خوردم قسم بـــر جـــان تــوبـی تو چه شیدا میشوم با رفتنت حــــتی دگــــر در گریه هم حـــسی نبود یک قـطره از چـــشمــان تــو من سیل غمها میشوم در کوره راه زنــدگی مـــست دو چــــشمانت شدم با رفتــنت از پـــیش مــن بـــــر دار هیدا میشوم میرزا دگر حـــرفی نـــــزد در آن شـــــب بارانیت نفــــرت ز مــــن داری عـزیز از دور تماشا میشوم *میرزا* [ سه شنبه 94/2/29 ] [ 5:50 عصر ] [ میرزا ]
[ نظرات () ]
جشن مهر اگر در خاک کوی تو زنـــد تیشه بــه سر فریاد که بعد از رفتن شیرین دگر پـــوسید دل فرهاد به جشن مــــهر تو آیـم بریزم صد گـــل تحسین بزن مطرب به آن تـــارت بـــده ساقی می بیداد سحر در آن نماز عشق دعایی کن تو ای ساقی شب هجران من شــمعی بـسوزد بر رخ شمشاد گل نرگس چنین بــاید بـــهارش در خزان دیدن دمی بنگر به این دنیا چـــگونه میرود چون باد دل کافر بـــسوزانم بــــه ایـن اوضاع و احوالم شبستان مرا دیـــــگر نـــمانده عــــشقی بربنیاد غم و اندوه من بـــنـــگرکه سـالها همدمم بودند حــذر کــن ازغــم وغـــصه چو آید روزگاری شاد دل صـاحب قــــرارمن شکستی با سخن هرجا مرا بــا زخم روی بال سپردی دست آن صیاد بزن تیرخلاص برمن که رسم عاشقی این بود که میرزا از خدا خواهد تمام لحظه هایت شاد *میرزا* [ سه شنبه 94/2/29 ] [ 5:49 عصر ] [ میرزا ]
[ نظرات () ]
زخم کهنه اشک من آخر بریزد بر گل و گـلزار تو اشتیاقی نیست دگر بر لحظه ی دیدار تو چشمه ی اشک تمنا خشک گردیـداز فراق روزی آیی رفته باشدعاشق وغمخوار تو ناله های عاشقت آخر به سنگ تبدیل شد زیر بار غم شــکستم از پـــــی کردار تو این دلم دارد هزاران زخـم کهنه از شما این جراحت های قلبم مـــانده از ایثار تو ناله هایم بر در و دیوار خــانه ماندنیست عاقبت آهم بــــگیرد بــــر دل بــــیمار تو میرزا ازعشق تومی گفت وبه خود می بالید فاصله انـــداخت میان چشم و دل دیوار تو *میرزا* [ سه شنبه 94/2/29 ] [ 5:47 عصر ] [ میرزا ]
[ نظرات () ]
طاقت ابر چــــــون تمـام شـــد طاق ابرویت گریست
نقشی از سیما کشید و بـــر سر کــــــویت گریست
در غروبی سرد و دلــگیر در نـــی خــــود غم نواخت
رنگ شب را دیــــد و او در یـــــاد گیسویت گریست
جوهری چون ارغوانی ازقلــمدان دل بشکسته اش
چون نوشت نام جـــــدایـی آن قلم مویـت گریست
در پـــی دیــــــــواری از آن نـــــامــــه های خط درد
خیره شــــد چشم ازوفایت روی زانـــویت گریست
صـــد هــزاران آفــــرین بــاید تــــــورا گــــفت نازنین
این دل بیچاره ی مـــن ســــاده در سویت گریست
آرزوی آخـــر میرزا تــــــو گـــــوش کن ای عزیز
شاد خندان باش و بین تنــــــها غزلگویت گریست *میرزا* [ یکشنبه 94/2/13 ] [ 2:46 صبح ] [ میرزا ]
[ نظرات () ]
|
درباره وبلاگ  | |
| [ فالب وبلاگ : وبلاگ اسکین ] [ Weblog Themes By : weblog skin ] | ||
